[…] Rozważania poszczególnych autorów, choć dotyczące tekstów zróżnicowanych formalnie, chronologicznie, kulturowo i językowo, sprowadzają się do ogólnego wniosku wyrażonego przez redaktora tomu: „znaczenie instrukcji jest znacznie mniejsze niż kilkanaście lat wcześniej, co z kolei przekłada się na większą swobodę badaczy w wyborze własnego sposobu edycji źródeł historycznych i konsekwentnego jego stosowania”. Teza z pewnością dyskusyjna, ale z tego powodu ważna, bo wyrażając głos dużej grupy uznanych w świecie naukowym historyków-edytorów, może spełniać rolę katalizatora dalszej wymiany opinii na temat nowej instrukcji wydawniczej, rozstrzygającej potrzebę jej funkcjonowania, ewentualnie skutkującej modernizacją już istniejącej lub opracowaniem zupełnie nowej […]

Z recenzji prof. Sławomira Augusiewicza (UWM)

[...] Przekazywana do rąk Czytelnika publikacja poświęcona została licznym problemom, które edytorzy źródeł napotykają na swej drodze. Składa się na nią 12 artykułów wybitnych badaczy i praktyków, tj. osób, które źródła opracowują i wydają, a więc znają doskonale wszelkie „blaski i cienie” edytorstwa. Na podkreślenie zasługuje również fakt, że autorzy nie tylko oceniają potrzebę publikacji tych, czy innych materiałów archiwalnych i zasady stosowane przy ich opracowaniu, lecz również proponują nowe rozwiązania, które pozwolą dostosować edycje dla potrzeb warsztatu badawczego z XXI wieku. […]

Z recenzji prof. Dariusza Kupisza (UMCS)

Wersja książki dostępna w sprzedaży to ebook.